02 06 08 - 22:01

Hoofdstuk vier: home sweet home

Het kostte even wat moeite en een heleboel verbale oorlogsvoering met de beheerder, maar dan heb je ook iets.



Ik was het niet helemaal eens met het plan van de huisbaas om mij in de kleinste kamer te zetten, dus heb ik hem het spreekwoordelijke vuur aan de schenen gelegd. Met resultaat: ik ben dit weekend verhuisd naar de woning naast het huis waar ik eerst in woonde. En heel toevallig is dat de plek waar Dolfijn FM huisde voor de huidige studio aan het stand verrees. Mijn nieuwe slaapkamer is de ruimte waar vroeger de redactie zat. Heel prima, want stukken groter dan de kamers in huis nummer één en door gebrek aan een echte huiskamer/veranda ook veel rustiger. En da’s vooral leuk voor de dagen dat ik om vijf uur op moet. 

Ik slaap er als een roosje. Ondanks de nachtelijke activiteit die nog wel eens in en vooral om het huis plaatsvindt. De buurt ziet het een beetje zo – alle stagiaires hebben een rijke papa, dus dáár moet je zijn om iets te halen. De volgende anekdote is dan ook, los van wat dichtelijke vrijheid, waargebeurd. Behalve dan dat van die alwetende verteller. Die woont namelijk niet echt bij ons. 

Huisgenoot Niels: Ach jee, de auto start niet.                         Huisgenoot Thomas: Ik kijk wel even onder de motorkap.                                                                Alwetende verteller: Thomas kijkt onder de motorkap, trekt een zorgelijk gezicht en sluit de klep weer.                        Huisgenoot Thomas: Heb jij eigenlijk verstand van auto’s?     Alwetende verteller: Niels stapt ook uit en werpt een blik onder de motorkap. Figuurlijk dan, want hij snapt ook wel dat dat niet echt helpt.                                                            Huisgenoot Niels: Volgens mij is het de accu.            Huisgenoot Thomas: Waarom denk je dat?                            Huisgenoot Niels: Nou, zie je dat gat daar, met die losse draadjes? Daar hóórt de accu te zitten. 

Dat verklaart meteen waarom de helft van de auto’s hier een slot op de motorklep heeft zitten. En het vertelt een beetje in wat voor buurt we wonen. Het ligt heel centraal, maar daar zijn alle voordelen dan ook mee gezegd. Maar hé, het klokje tikt nergens zoals thuis. No place like home, oost west asbest thuis best en my home is my castle. 

Dus, wilde er nog iemand bij me komen logeren?

(En meer plaatjes heb ik in het bericht meer plaatjes geplakt. Zoekt daar en gij zult vinden.)




Reacties:

Volgens mij stonden zijn niet zo spreekwoordelijke scheenharen weg te schroeien :) Goed geregeld, Zuz!
Jolande - 03 06 08 - 16:44

Fijn te weten dat je er veilig zit ;-)
marrehh… volgens mij doet je t daar errug goet!
en what’s up with zweden?
nou, ik hoor het wel!
x
dieuw
Dieuw - 09 06 08 - 11:35