Hola,

De  volgende dag gaan we, de 2 duitse dames en ivo, met een taxichauffeur het land verkennen. Hij brengt ons eerst naar een krater die op het eiland is. Erg groot en mooi om te zien.

Hierna  vervolgen we onze weg naar een schildpadden boerderij. Hier leven de hele grote schildpadden min of meer vrij in de natuur. Althans dat wordt gezegd maar als men ze zo kan bezoeken is het naar mijn mening niet helemaal vrij. Wel super gaaf om te zien hoe ze zich voortbewegen (heb een filmpje ervan maar te groot om te plaatsen)

Ook kwamen we de ninja turtles nog tegen. Helaas heb ik niet gevraagd naar hun handtekening.

Vervolgens zijn we verder gegaan naar een lava tunnel. Vroeger moest er een zaklamp meegenomen worden maar nu kan het zonder omdat ze er lampen op hebben gehangen. Dat maak het toch minder spectaculair. In de tunnel kon er gewoon gelopen worden maar er moest ook gekropen worden. En zoals men zegd er is altijd licht aan het einde van de tunnel.

En dat was ook het laatste wat we met onze gids gedaan hebben. Hij heeft ons weer netjes terug gebracht naar het hostel. Onderweg kwamen we nog deze vreemde  “eend” in de bijt tegen

Hola,

Uiteindelijk kom ik na anderhalfuur aan op het eiland Santa cruz. Daar besluit ik samen met Ivo een hotelkamer te delen en we kunnen er nog een redelijke prijs van maken ipv de veel te hoge prijs die ze eerst vroegen. Ik ga nadat ik mijn spullen gedropt heb een wandelingetje maken over hett eiland en ook gelijk naar het Darwin station te gaan (voor de jonge lezers Darwin heeft onderzoek gedaan naar de evolutie van dieren zie verder de link

(http://nl.m.wikipedia.org/wiki/Charles_Darwin)

Terug naar mijn verhaal, onderweg naar het centrum kom ik nog wat leuke dingen tegen zoals op de foto’s te zien is.

Zoals te zien is veel Darwin dus. Ik wandel verder en zie dat ze ook een spa hebben wel een hele bijzondere want deze is genoemd naar mijn nichtje Xenia, alleen schrijf je het anders. Dit was ook al eens het geval in Afrika waar ik haar naam tegen kwam vandaar dat ikk dit in mijn verhaal zet.

Mijn wandeling gaat verder naar het Darwin centrum. Ik zal dit stukje in een ander vrhaal zetten anders wordt het erg lang. En het is ook nogal eens gebeurt dat ik mijn verhaal halverwege kwijt ben geraakt. En dat wat ik dan geschreven heb de eerste keer kan ik dan nooit meer zo goed verwoorden de tweede keer. (zo ook een kleine inzage hoe het mij soms vergaat achter de schermen en dat is niet altijd fijn)

Hola,

Aangekomen op de  Galapagos is het een uur eerder dan toen ik vertrokken was. Das toch weer handig. Bij aankomst mmoet ook weer alles door de controle en ik sta weer doodsangsten uit. Ik hoop maar niet dat ze me betrappen ofzo want ik moest voor aanvang op het andere vliegveld hele lijsten ninvullen dat ik niks bij me zou hebben en dat ik die lijst naar waarheid ingevuld heb. Vooral dat laatste deed me erg zweten, want ik wist de waarheid wel maar zou doen alsof ik hett niet begreep. Bij de desbetreffende meneer die mijn bagage door de xrayscan haalde begonnen gelijk belletjes te rinkelen. (van het apparaat.) Nu dacht ik ok ik ben er bij, maar hij vroeg alleen maar wat er in mijn tas zat en ik zei noten, wat ook was maar ik dacht dat hij mijn handbagage bedoelde. Hij bedoelde mijn grote rugzak. Waarop ik dus ook weer zei noten. Ok u kunt doorlopen. Wat een opluchting

Ik loop door en kom bij de bussen aan en word gelijk overspoeld door mensen die me een trip of cruise willen aansmeren.Ik ga hierop niet in en stap de bus in. Op het moment dat de bus wegrijd zie ik mijn Nederlandse metgezellen de hal uit lopen. Helaas ik ben al onderweg.

De busit duurt een halfuurtje en ik krijg het idee dat ze het vliegveld op het meest lelijke eiland hebben neer gelegd om hett contrast alleen maar groter te maken bij aankomst op het echte eiland. Van de bus stap ik over op de veerdienst enm daar zie ik ook weer mijn medereizigers toch een fijne gedachte om niet helemaal alleen te zijn.

Op weg naar het andere eiland

Hola gente,

Hier het verhaal over de prachtigste eilanden op de wereld. Ik zal er bij zeggen het is mooi en prachtig maar het zijn ooko maar weer gewoon eilanden en dieren die je daar kunt zien. (misschien relativeer ik het te veel maar zo zie ik het wel)

In het hostal kennis gemaakt met nog twee nederlanders die ook daar heen gaan. Ivo en Nel. Met z’n drieen delen we een taxi en gaan naar het vliegveld. Waar we al 2 uur van te voren aanwezig moeten zijn. Ik vraag me af waarom? En dat wordt mij duidelijk op het vliegveld. Daar zijn enkele rijen en om onze kansen te spreiden besluiten we ons te verspreiden. Om wat tijd te winnen. Helaas. eerst moet mijn bagage gecheckt worden of ik geen verboden spullen heb. ( ik sta wel te zweten want ik heb in mijn rugzak wat blikken tonijn, noten en burito’s meegenomen. ik had gehoorrd dat het eten er nogal duur is en blijf een hollander) Gelukkig alles is goed en ik mag door naar ronde twee of beter gezegd rij nr 2. Deze is voor een stempel. Ondertussen hadden we al in de rij gestaan voor het inchecken van onze bagage en waren ook al aan de beurt maar dat ,mocht dus niet van de autoriteiten.

Rijj nr 2, Deze was nogal lang  en er zaten maar 2 mensen om een heel vliegtuig te vorzien van een stempel. En een stempel is niet gratis daarvoor moet wel 10 dollar betaald worden. Nou als je dat eens gaat uitrekenen, ik had imers tijd in de rij, dan verdienen die mensen een fortuin per min. Weet even niet de exacte bedragen. Rij twee dus, uiteindelijk heb ik mijn 10 dollar betaald en kan ik naar rij 3.

Rij nr 3, deze is voor het ncecken van je bagage, maar omdat het nogal lang duurde bij de andere twee rijen moet ik nog opschieten ook. Het vliegtuig zou om 8.40 vertrekken maar door alle wachttijdenn was het ondertussen al 8.30 dat ik bij balie 3 aankom. Nou daar is het zo gedaan en kan ik mijn weg vervolgen naar het vliegtuig, waar ik eerst nog even langs allerlei winkels gelijd word. Ik moet bijna rennen om het vleigtuig te halen. Maar uiteindelijk zit ikk in het vliegtuig en ben ik op weg naar de Galapagos eilanden.

Hola,

Over deze stad is niet veel te vertellen. Ik heb er alleen mijn snorkeluitrusting gekocht voor de Galapagos en ik heb er gegeten en geslapen. Maar toch wil ik het verhaal over het dineren kwijt. Ik heb nl in een goed krab restauraant gegeten samen met twee oostenrijkse dames, zij hadden het immers aangeraden. anders had ik het niet geweten. En ik heb er heerlijk gegeten.

Zie hier enkele foto’s

Hola,

Nog steeds reis ik met Gabriel maar hij zou in Porte Cayo gaan werken. Ik ben met hem mee gereisd om te kijken of ik er ook iets zou kunnen doen. Nou we zijn er een nacht geweest en daarna weer snel vertrokken omdat er echt helemaal niks te doen was. Op dus naar het volgene surfdorpje. Gelukkig kregen we een lif van de zoon van de eigenaar. Dit was in een soort vrachtwagen en we moesten plaats nemen in de achterbak. Ook een leuke ervaring trouwens.

Daarna met de bus naar Ayampe. In de bus heb ik nog zitten kletsen met ene Bill uit Cuenca (waarbij ik dit nu in zijn huis zit te tikken, nniet gedacht om hem op te zoeken, maar zo gaat dat nu eenmaal met reizen, ik houd ervan en begin er steeds meer van te houden)

Terug naar mijn verhaal. In Ayampe kom ik boven wonder de mensen van het hostel in Canoa tegen en zo nog meer mensen van datzelfde hostel. Toch een kleine wereld die backbackerswereld.

Hier surf ik ook wat golfjes en kijk ik naar de  mooie zonsondergang.

Ook weer een galarij van gemaakt.