Hola

Vanuit Huanchaco heb ik een goede uitvalsbasis om naar andere nabijgelegen plaatsen te gaan. Zo ook naar Chicama. Voor de surfers is dit de langst lopende left hander en die zou ik maar wat graag willen surfen.
Ik pak de bus vanuit de stad en moet geloof ik nog ergens overstappen. De reis kost me meer tijd dan ik gedacht had maar uiteindelijk kom ik aan op mijn bestemming. Helaas zit het me niet mee want het getij is niet goed en de golven daardoor dus ook niet.

Ik besluit om te wachten want wie weet verandert er wel wat. Tevergeefs blijkt later. Nou ik laat me niet uit het veld slaan en maak er maar een mooi dagje uit van. De golven zijn dan wel klein maar ze zijn de moeite waard om er alleen al naar te kijken. En mijn reismaatje Jut vindt het kijken naar de golven ook heerlijk.

Voordat ik besluit om terug te gaan maak ik nog wat foto’s zo ook deze.Echt weer een typische Walter foto.

Ik loop verder terug  over het strand al kijkend naar de golven totdat mijn aandacht getrokken word door een bijzonder natuurverschijnsel. Ik zie wel honderden vogels boven de golven vliegen en het is een prachtig gezicht om te zien. En misschien moest ik wel hierom naar deze plek komen om dit gezien te hebben. Ik sluit mijn verhaal dan ook af met weer een pareltje al zeg ik het zelf. Laat de fantasie spreken, ik zie er vanalles in.

Hola

Na al die museums besluit ik nog maar eens een ander museum te bezoeken. Dit keer is het een soort tempel en ook weer in de openlucht. Dat hebben ze hier veel van dat soort openlucht museums. Dat kan ook niet anders met al die grote gebouwen.

(b)

Ik moet dus nog een stukje lopen voordat ik bij de tempel kom. Vanaf een afstand lijkt het niet eens op een tempel maar meer op een uitgedroogde rots, maar als ik beter kijk, zie ik wel degelijk de stenen zitten.

1

Ik kom aan bij de ingang na een klein stukje afgesneden te hebben. Blijk ik daardoor de kassa gemist te hebben en moet ik alsnog een stuk terug lopen om mijn kaartje te kopen. De kaartjes zien er wel goed uit.

14.15

Maar daarbij zit wel het bezoek aan het museum en de tempel. Dus dat doe ik dan maar. Ook hier mogen binnen geen foto’s gemaakt worden. Weer terug bij de ingang van de tempel moet ik nog wachten totdat er voldoende mensen zijn voor de tour. Er gaan maximaal 25 mensen in zo’n groep. Uiteindelijk is de groep vol en kan ik naar binnen.

(14.16)
De gids vertelt van alles aan me, maar helaas in het Spaans en ik begrijp er de helft maar van. Ondertussen dwaal ik met mijn ogen af naar al het moois wat er te zien is. Zal dan ook niet heel veel meer vertellen maar gewoon de foto’s het werk laten doen. Gelukkig zijn er wat billboards waarop staat wat het is of hoe het eruit heeft moeten zien. Toch wel handig.

Gallery van maken
(14.33 14.41 14.50 14.52 15.13 15.15 15.20 15.21 15.24 15.26