25 07 08 - 20:26
Hoofdstuk tien: ben je betoeterd!
Je hebt toeteren op z’n Nederlands en toeteren op z’n Curacaos. In Nederland toeter je vooral om de aandacht op je opgestoken middelvinger te vestigen. Op Curacao
toeter je als je iemand ziet die je kent. Of als je iemand ziet die je nog niet kent. Of als je gewoon een lekker wijf ziet. Of je toetert mee op de maat van de muziek in je auto. Of je toetert als je licht het niet doet. Of als je gewoon zin hebt om herrie te maken. Of als je even wilt controleren of je toet het nog wel doet.
De gepaste reactie is terugzwaaien. Of terugtoeteren, natuurlijk. Als je dus van punt uno naar punt dos wandelt, en je bent een meisje, is de kans groot dat je tegen de tijd dat je op de plaats van bestemming aankomt, bijna zwaai-rsi hebt opgelopen. Sommige vrouwen vinden dat je daar niet blij om mag zijn, want vrouwen horen geen lustobject te zijn. Ik hoor niet bij die femi’s; of ik nou in de brandende zon of in de stromende regen loop, ik zwaai gewoon naar iedereen die naar me toetert.
Mijn dagen op dit eiland zijn geteld, ik ga al bijna voor een paar weekjes terug naar Nederland. En hoewel ik dat eeuwige getoeter naar mijn bruine benen in een rokje soms wel even waanzinnig zat ben, weet ik nu al dat ik het ontzettend ga missen als ik weer in Hulanda ben. Als er dan iemand naar me toettoet, dan weet ik al dat ik daar weer een middelvinger bij kan gaan zoeken.
Ik ben nu tijdelijk in bezit van een leenauto. Dat betekent dat ik minder aan de wandel ben en ook minder betoeterd word. Mijn hoogstpersoonlijke gouden koets is een krakkemikkige Suzuki Samurai met, nou ja, niks. Hij haalt van nul tot honderd in nooit - harder dan tachtig gaat-ie alleen bergafwaarts. Maar dat is helemaal prima, want het vervoert mij wel mooi het hele eiland over. Hij heeft vier wielen en een stuur en daar is alles wel zo’n beetje mee gezegd. Er is alleen één dingetje ... mijn toeter doet het niet.
Illegaal stilstaan op de Julianabrug. Maar met zo'n uitzicht vraagt het eiland er gewoon om.
Reacties:
Voor de mensen die niet bekend zijn met de auto’s op curacao, er zijn 3 soorten auto’s. Waanzinnig mooie auto’s (machocultuur hier, auto’s worden gezien als statussymbool), de raceauto’s, de merkauto’s -stomme dure Hummers. De normale auto’s (Suzuki’s, Misubishi’s en de Fords voor de gemiddelde mens). En dan heb je natuurlijk de roestbakken, de gemiddelde auto die een stagiaire rijdt. Waaronder de suzuki samurai, een afgeragde toyota tercel (voor mensen die niet zoveel geld hebben of het niet kan schelen want ze zijn hier niet zo lang.) Zo komt het vaak voor dat je auto’s ziet die van ellende uit elkaar vallen. Als je er naar zou kijken zou er al bijna een deur uit vallen. (Nu is dit nietzo erg want op curacao mag je ook gewoon zonder deuren rijden) Een echte APK-keuring kennen ze hier niet echt, iedereen moet wel in bezit zijn van een keuringskaart. Maar zolang je knipper- en remlichten het doen, je handrem en je toeter, dan mag je gewoon op straat. Het maakt dan niet uit of je stuur 40 graden kan draaien, je een lekke uitlaat hebt of een kapote bumper, je kan gewoon rijden. In die laatste categorie valt de auto van Ellen. Desondanks is het een prima vervoersmiddel om overal te komen. :P Je went er wel aan als je geyukorsaud bent.
Roelof () - 26 07 08 - 09:44
Nou durf ik nooit meer naar je te toeterern :s :p
(Your Suzuki good, my Suzuki broken (niks ernstigs btw).)
Jolande - 29 07 08 - 21:08