14 05 08 - 15:06
Hoofdstuk uno: allemaal bee-hee-heestjes
Tot zover mijn nachtrust. Ik sta nog in de Nederlandse modus en zelfs dáár is het nog veel te vroeg om wakker te zijn. Lang leve zes uur tijdsverschil ...
Ik ben wakker geschrokken omdat ik iets hoorde. In de keuken. De fijne bijkomstigheid is dat ik per ongeluk het tweepersoonsappartement in het stagehuis heb gekregen voor de prijs van een gewone kamer. Het overdag-voordeel daarvan is dat daar een eigen keuken bij zit. Nu zie ik dat even niet als een pluspunt, want dat is precies de plek waar de geluiden vandaan komen. Het monotone gezoem is de ventilator. Het getoeter en de muziek komen van buiten. Maar het geluid in mijn keuken, dàt kan ik niet plaatsten. Even stiekem om de hoek kijken, heb ik net geprobeerd. Met licht aan en met licht uit heb ik mijn hoofd om de hoek van het muurtje gestoken, in de verwachting twee glanzende oogjes in de buurt van mijn brood te zien.
Niets.
Mijn volgende fase was mezelf inbeelden dat het gewoon een tak is die tegen de luiken voor het raam tikt. Maar daarvoor moet ik eerst bedenken dat ik geen gekraak bij mijn broodzakje hoor, en geen pootjes op de vloer of op het aanrecht. En dat zijn nou niet de gedachten die je helpen weer rustig in slaap te vallen. Nu heb ik mijn koptelefoon opgezet, maar ook dat is het niet helemaal. Ik kan, als ik ooit nog in slaap wil vallen, het geluid niet te hard zetten. En de achtergrondgeluiden die ik door de muziek heen hoor, worden zo alleen maar onheilspellender. Ik ben hier te moe voor. Neem dat vermaledijde brood en laat me slapen! Omdat ik denk dat het niet helpt en omdat het hier midden in de nacht is, kies ik ervoor niet te gaan roepen. Om mijn huisgenoten al in mijn eerste nacht een hekel aan me te laten krijgen, lijkt me geen goed idee.
Dus blijf ik in bed liggen en probeer ik me te bedenken wat ik hier heb liggen waar ik mee kan slaan. En wat daarvan níet in de keuken ligt. Morgen legt ik alles dat eetbaar is in de hermetisch afsluitbare ijskast. Gewoon, voor de zekerheid. En ik ga op zoek naar oordopjes. Natuurlijk ook puur preventief. Hoe laat zou het inmiddels zijn? Shit, het lijkt nu echt wel of ik pootjes hoor. Nou, nog een uur of zes te gaan, dan is er vast wel een huisgenoot wakker. Hè, welkom op Curaçao ...
Reacties:
Weet je wat ik zie als ik zestien uur gereisd heb???
....... precies!
Jolande - 15 05 08 - 10:05
En wat ruist er door het struikgewas?
....... Precies!
Rik () - 15 05 08 - 11:12