15 05 08 - 20:55
Hoofdstuk twee: acclimatiseren
Nieuw is leuk. Deel van de pret van een nieuw land vind ik altijd dat je nog even niet weet hoe dingen werken.
Neem de bussen hier in Willemstad: er rijden hier vooral voitures met plek voor acht, negen passagiers. Voorop hangt een bordje met in een paar steekwoorden de route. Er staat wel zoveel op dat de bus al haast voorbij is als je hebt kunnen lezen waar hij heenrijdt. Maar als je gokt welk busje jouw bestemming op z’n voorkant heeft, kom je een heel eind. Maar dan dient probleem twee zich aan: hoe stop je zo’n ding? Ik probeer het eerst met een subtiel handgebaartje. Dat helpt niet. Vervolgens probeer ik een iets minder subtiel teken. Weer niks. Toen ik na als een malloot naar een bus of vier te wapperen nog steeds geen resultaat boekte, ben ik maar naar het centrale busstation gelopen. Stilstaande bussen zijn een stuk makkelijker te vangen.
Inmiddels heeft mijn collega me verteld wat het probleem is: mijn kleurtje. Ik heb er zelf nog niet echt mee te maken gehad, maar het verschil tussen zwart en blank is hier best groot. Er is me al door ongeveer iedereen die ik tegenkom afgeraden om met schemering en donkerder alleen over straat te gaan, vooral in de buurt waar we wonen. Het huis is al meer dan eens bekogeld met stenen en mijn huisgenoten vertellen dat er toch al een week of drie niet is ingebroken in ons huis. Ze zijn er zowaar trots op.
Dan het blije nieuws: ik zal zo een foto posten van het uitzicht vanaf mijn bureau. Dat is namelijk echt héél vervelend. Ik ben nu een soort rechterhand van de stationmanager en bezig met een actie die mensen hun gordel om moet laten doen. Tekstjes schrijven, website bijwerken, beursstandje opbouwen en spotjes inspreken. Ik ben van alle markten thuis. En als er vanaf half juni mensen met vakantie zijn, mag ik de ochtendshow sidekicken. En dat is cool. Helemaal omdat zes uur `s morgens hier voor jullie twaalf uur `s middags is. Kunnen jullie mooi allemaal luisteren!
Samenvatting: ik vermaak me dus prima hier. Wat aanpassingsperikelen hebben, is normaal en alleen maar leuk. Oh, en een kleine aanvulling: het vorige berichtje stamt uit mijn eerste nacht hier. Inmiddels ben ik redelijk gewend aan het tijdsverschil en ben ik er achter dat het duivennest dat die vreemde en verontrustende geluiden veroorzaakt niet ín, maar net naast mijn keuken zit. Míjn keuken? Inderdaad. Ik heb de enorme mazzel dat ik een ruim vertrek met eigen keukenblok en douche heb gekregen, terwijl ik betaal voor een Harry-Potterkast. Hier mag ik in ieder geval tot eind juni blijven wonen en als ik nog meer geluk heb, mag dat tot ik vertrek. Ja, het is heel rot, hier wonen.
Reacties:
Jeeeeee! Weer een berichtje.
Fijn dat het goed gaat en pas op jezelf.
Zuzkuz
Jolande - 16 05 08 - 13:22
Jee! Ik ben nu al helemaal fan van radio Dolfijn. Ik heb ontdekt dat ze een webcam hebben.. dus wel zwaaien hè?!
En duiven… ze zitten ook overal!!
kus
Mathijs - 17 05 08 - 10:52
Ahoy Ellen
fijn dat het goed gaat!! Het ziet ernaar uit dat Ing en ik dezelfde tijd jou kant opkomen! Het hangt voor mij nog van een paar dingen af…..je hoort het zsm
zwaaikuz,
Har
Harald - 17 05 08 - 12:30
He die Ellen,
Leuk om nu eens heel persoonlijke teksten te lezen…lees: niet HHS gerelateerd. Top klinkt deze stap, nix mis mee. Heel veel plezier. En die sidekick klinkt prima. Leuk vooral als ik wel lekker kantoortijgerig kan intunen, terwijl jij uitzicht hebt op zee.. Maar hier in NL was het anders de afgelopen week ook echt sooooomer.
Knuffel Liske
Liske () - 19 05 08 - 18:22
Die foto is GOED! Echt vervelend voor je dat je dat uitzicht de hele dag moet zien :P
En dankzij Mathijs heb ik nu ook de webcam gevonden dus wij wachten hier totdat je naar ons zwaait :)
Jolande - 19 05 08 - 21:28
Hahaha, ik heb je jingle/commercial/clip/ding gehoord!!!
“Maar ik ben een heel goede chauffeur” :p
Jolande - 19 05 08 - 22:46