dagboek
Vrijdag 01 April 2005
Roadtrip (2)
De kronkelende weg gleedt onder ons langs. Aan de ene kant van de weg rotsformaties die me herinneren aan Zuid-Frankrijk aan de andere kant de oceaan. De bestemming is vooruit, ondertussen genietend van het passerende landschap. De zon zakt achter de bergen, de radio speelt een vergeten liedje, de auto bromt.. De koppen van de golven vormen zilver en de spetters lijken miljoenen pareltjes, die sprankelend weer in het groen-blauwe water verdwijnen.
Vrijheid in de ultiemste vorm. Zwerf’on!
Afgelopen pasen heeft wat teweeggebracht. Nieuwe energie, nieuwe ideeen, nieuwe toekomstbeelden: nieuwe dromen..
Rijden op de “Great Ocean Road” [groteoceaanweg] was een van de dingen die ik afgelopen week gedaan heb. Het andere was het maken van een film in 24 uur als onderdeel van The Shoot Out Festival [Het Schiet Uit Festival ..].
De details…
De details dus..
Woensdag was het vertrek. Alison en ik stappen in haar rode nissan. Ik ken Alison via Stuart. We zijn beide uitgenodigd door Melanie om mee te helpen met het maken van een film in 24 uur als onderdeel van The Shoot Out ~ the 24hr Filmmakings festival in Geelong, een stadje 2 uur rijden vanaf Melbourne.
Goedkoop vliegen bleek niet ZO goedkoop en lastig te boeken omdat we de data van vakantie ten tijde van de uitnoding nog niet wisten.. Dus we besloten de auto te nemen. Voor mij een mooie mogelijkheid om een beetje van het land te zien en ervaring op te doen aan de andere kant van de weg.. Naja, de ervaring zat em meer in het rijden aan de andere kant van de auto…
Ik had al 1 les gehad op een 1-baansweg in het park, dus ik was goed voorbereid.
Dat rijden ging allemaal wel leuk en aardig, zoals ik in Roadtrip (1) zei.
Mijn minidisk was de bron van muziek, maar mijn NL’se muziek werd niet zo gewaardeerd. Zelfs de Nederlandse bands die in het Engels zingen kregen niet veel respect… “Omdat ze niet mee kan zingen..”
Dus Alison praat de hele rit door.
We bereikten Melbourne rond 22.00 uur donderdagavond, dus meteen in een keer door naar het bruisende nachtleven in van deze creatieve stad. De kroegjes zijn knus en bevatten een hoog artistiek gehalte. Wishky & Vodka graag, vrijdag slaap ik uit…tot 13.30 uur dus..
Vrijdag was de start van The Shoot Out in Geelong. Een van de acteurs had een vakantiehuis weten te regelen in de buurt. Heerlijk simpel optrekje. De schommelstoel op de veranda wiegt heen en weer. Kraakt. Verder is hier alles stil.
Behalve Alison, die praat nog steeds door…
Ik ben Art Director: ik mag autorijden (in een auto met versnellingen) en boodschappen doen voor de picknick (een scene uit de film). En poep maken, een meesterwerk. En ook de aftiteling komt grotendeels van mijn hand: een belangrijke taak want het besloeg toch wel zo’n 20% van heel de film! Was erg grappig allemaal. Als Art Director mocht ik alle decors “versieren”, wat vooral rommelmaken inhield, want de hoofdfiguur is nogal klungelig.. Rommel maken als het moet is toch lastiger dan normaal…
Onze film heeft het helaas ( en oh zo onverwacht… ) niet tot de top 10 gehaald..
Maar lollig was het wel!
Ik had al eerder de ambitie om een film te maken en deze beleving heeft me alleen maar enthausiaster gemaakt! Dus binnenkort wellicht de premiere van mijn eerste productie. ( Ok Flo, jouw verjaardagsfilm was de eerste.. ). De tweede dan! Ideeen zat!
Maar dit festival heeft ook de organisator in me losgemaakt: ik zit er over te denken om dit festival naar NL te halen! Dus bij deze: MIJN IDEE!!!! Niet jatten! Ik zie het al helemaal voor me! Er vallen dus dingen te verwachten! Hmm.. dat maakt mij dan waarschijnlijk de jongste filmfestivaldirector! Stoer!
Altijd lekker: dromen…
Na 4 dagen Geelong zijn we vertrokken; de Great Ocean Road op: een kronkelende weg langs de Grote Oceaan (goh.. hoe komen ze er op!). Langs deze weg liggen ook grote stukken regenwoud. Ongelooflijk stukje natuur… Hoge dunne bomen tussen nog hogere enorm dikke bomen. De lucht is vochtig, damp op de bladeren. We hebben zelfs koala’s gezien! Heel indrukwekkend wat zo’n beestje met je doet…
Ik heb op 47 meter hoogte tussen de bomen gelopen en ook de beroemde 12 apostelen gezien ( 12 rotsformaties in het water..).
Ze hebben hier wat met rotsen geloof ik..
En Alison praat nog steeds door…
