Ik had een volgeboekt weekend voor de boeg, bedacht ik me toen ik als een van de laatste twee overgebleven personen het kantoor van het Sydney Film Festival verliet. De geplande film voor die avond ging ik bij lange weg niet halen, tenzij ik me heel erg ging haasten en ook nog alle geluk had met het openbaar vervoer.
Maar daar rekende ik maar niet op. En ook het haasten sprak me niet zo aan.
Maar doch, ik was wel in de mood voor een film. Gelukkig is er een bioscoop vlak bij.
De keuze was beperkt, want ik heb zeg maar 80% van de getoonde films al gezien… Dus dat was makkelijk!
De film die ik besloot te zien was Hotel Rwanda : een film gebaseerd op een waargebeurd verhaal uit, je zou het niet verwachten, Rwanda. Ondanks het tegenvallende acteerwerk, erg geloofwaardig en de soundtrack is geweldig.
Voor zaterdag stond ook een film op het programma. Maar voordat ik me aanzette naar The Fox Studios, had ik eerst nog zowat mijn gehele collectie kleren te wassen.
Old Boy is verreweg de meest ongewoonlijke film die ik afgelopen tijd gezien heb. Naja, afgezien van het verwijderen van tanden met een hamer ( close up! ) en het afknippen van de tong, was het op zich best te doen… Beetje raar verhaal, dat wel.
Zondag was wel het toppunt van dit filmweekend; op het programma 15 films! Ik was getuigen van en deelnemer aan de grootste filmpremiere van de wereld. Wiehoe!
Tropfest is een short film festival: gehouden in de open lucht met maar liefst meer dan 150.000 bezoekers verdeeld over drie steden.
Misschien merk je het al aan m’n schrijven, maar vandaag ben ik niet echt in een actieve bui… Ik ga daarom ook maar op huis aan… mag ook wel: het is al 18.23 uur! Humm.. moet nog even bedenken wat ik ga eten vanavond… supermarkt weet vast wel iets!
De dag begon zoals op de meeste werkdagen om 7.30 uur. Gedouched en kleren uitgezocht die deze dag mijn lijf zouden beschermen tegen kou en schaamte. Wetende dat het niets zou helpen, toch geprobeerd de kreukels uit mijn t-shirt te krijgen, die er inkomen omdat ik namelijk niet strijk. Ten eerste omdat het te tijd scheelt is en ten tweede weet ik niet eens of er wel een strijkijzer aanwezig is.
Snel tanden gepoetst m’n haren in enig model weten te krijgen. Ik bedoel in een enig model te krijgen.
Met het voedsel dat overgebleven was van de Moonlight Cinema ( een bioscoop met speciaal licht van de maan ), de deur uitgestapt en naar de bushalte gelopen. Ik moet de komende tijd met de bus, want mijn knie denkt dat ie een zwembad is. Maar dat geeft mij de mogelijkheid om fijn Harry Potter deel 5 te lezen. Ik kan me eng goed identificeren met Harry… waarschijnlijk heeft iedereen dat en is het daarom zo’n goed boek.
Bij Centraal Station stap ik uit en loop vervolgens richting mijn bestemming: de 5e etage van 414-418 Elizabeth Street. Onderweg koop ik een koffie bij de man die me “my friend” noemt in een vaag Italiaans accent, gevolgd door “Lattee-wan-Sukar?”. Ik lach naar “my friend” en betaal, terwlijl een geblondeerde vrouw mijn latte-one-sugar in een piepschuimen bekertje bereidt.
Tijd om wakker te worden met mijn koffie krijg ik nauwelijks, want zodra ik het station uitloop, bonst een gezette meneer tegen me op. Zijn ogen, verscholen tussen zijn bolle wangen en zijn hangende wenkbrouwen, dalen neer op zijn shirt. Terwijl mijn shirt onder zit met koffie, lijkt hij blij verrast dat zijn shirt nog schoon is. Dan haast hij zich voort en waggelt zijn lompe lijf het station binnen. Veslagen blijf ik met open mond staan, me niet te realiseren dat mijn handen nog steeds in de lucht zijn met in ene m’n caffe-one-sugar en de andere het 766 bladzijden tellende Harry Potter boek.
Het was het branderige gevoel op m’n borst dat me weer naar de realiteit bracht. Klungelig hield ik mijn shirt van mijn borst, terwijl ik door de halsopening lucht naar binnen blies.
Nu liep ik met een grote vlek op m’n shirt naar m’n werk. Als ik die er niet snel uit zou wassen, zou ik die er blijven ook.. maaja, ik had geen reserve shirt bij me…
Of toch? Tijdens het uitwassen van m’n shirt dacht ik even terug aan het kerstcadeau dat ik aan Terry gegeven had; het Team Marketing Shirt lag nog steeds op kantoor!
En zo kwam het dat ik de eerste was die het onofficiele Team Marketing Tenue heb gedragen! De dag verliep voor de rest voorspoedig.
Tijdens lunch pause heerlijk in het park gepicknickt; waarna we half in slaap vielen in het gras met een heerlijke zomerzon op onze gezichten.
ik heb het al een tijdje niet gezegd ( niet dat het niet gold, maar het was een beetje vanzelfsprekend geworden denk ik ), maar het gaat erg goed met me!
Soms vergeet ik af en toe hoe een bofkont ik ben. Genieten en leven zonder zorgen… broodje eten in het park, mooi weer, strand & oceaan, leuke mensen om me heen…
Als ik dit zo zeg zou je bijna denken dat ik nooit meer hier weg wil! Maar dat is ook weer niet waar hoor!
Gisteren ( dinsag ) heb ik voor het eerst bezoek gehad van een Nederlandse vriend: Jelmer. Hij is hier in Australie om te reizen en zijn eerste echte bestemming was Sydney; en ja dan laten we kans natuurlijk niet lopen om elkaar even op te zoeken, toch?
Dus gisteren wat afgesproken en gedineerd in het park en daarna wat gedronken in een bar dichtbij. Het is een tijd geleden dat ik langer dan 30 minuten aaneengesloten Nederlands gepraat heb.. ik had verwacht dat na het eerste uur hakkelend Nederlands praten het wel beter zou gaan.. maar dat viel best tegen.. maar al met al toch wel lekker dat praten in je eigen taal…
Vanavond gaan ik naar de openlucht bioscoop samen met de andere Inters ( Nina & Severin ) en Jelmer en een paar vrienden van Nina.
Dus dat wordt allemaal vast gezellig
Oja! Ik heb een Nederlandse Snackbar gevonden! Met poffertjes en kroketten en vast allemaal andere NLse dingen! Naja, Jelmer had hem eigenlijk eerder gevonden en die heeft me de plek gewezen…
Maar nu weet ik em dus ook te vinden! :)
Dus als ik heimee krijg of trek in Hollands… Wiehoe!
dus…
Wiehoe! Maandag weer..
Maar ik kan het weekend nog steeds voelen…
Hoewel “weekend” normaal gesproken haast synoniem staat voor “rust” en “geen zorgen” (uhm welke tijd leef ik…? ), betekent het nu “au, mijn knie”
Ja… Het kwam namelijk zooo… ik ging namelijk naar een optreden van een aantal dipsy ( hoe spel je dat? ) bands. Superrr! Maar na een avond heftig dansen is mijn knie weer fijn opgezwollen… Maar niet ongerust worden, gaat wel weer over!
Zondag was goed too. BBQ namelijk. JammieJammieJammie met muziek toe.
en nu… nu is het weer maandag en ben weer vrolijk aan het werk… vandaag schaft de opdracht: fotomanagement en B2B-ontwikkeling met een vleugje tijdlijn.
En wat is jouw werkrecept voor vandaag?
De dagen gaan traag voorbij en de zomer lijkt te gaan vervagen
Ik zit achter m’n computertje, lekker knus muziek te luisteren. Buiten lijkt koud en kil, maar vaak valt dat mee wanneer je naar buitenstapt…
Hoe dan ook, de “winter” komt er aan en dat betekent dat we het festival naderen! Nog maar 4 maanden…
Het wordt drukker in het kantoor, meer en meer mensen worden ingezet om het festival tot een succes te brengen. Meer en meer leven in de brouwerij dus! Lekkerrr!
Ik ga maar eens op huis aan… Harry Potter 4 is uit en in 5 is reeds een begin gemaakt. Best wel spannend en verslavend…
Bedankt voor de dichtwerken, u onbekende dichters! Als iemand zich geroepen voelt, dit digitale luik staat altijd open voor uw dichtregels.
adios
Ssst… ik vind je lief
ssstiekem
zodat niemand het ziet
kusss ik je in de lucht
vang em op
en
omarm terwijl ik zucht
Om iets bij te verdienen heb ik een bijbaantje gevonden in een camping en outdoor shop.
Met mijn uitgebreide kennis en ervaring…kuch …. ben ik daar twee weken geleden begonnen.
Vandaag was mijn tweede, maar tevens ook laatste dag… De zaak gaat sluiten…
Dus snel nog even wat dingentjes met 75% korting ingeslagen :
Dus op pad dan maar! Rot zeg
Ik heb alleen niet bedacht hoe ik het ooit allemaal mee ga krijgen naar NL… Naja, tassen genoeg nu! :)
Sorrie voor iedereen die hetzelfde dacht, maar ik heb de allerliefste vrienden!
Gewoon zomaar….
wow, u was er snel bij!
Dat guinis/ guiness.. ach ja ik wist dat ik het verkeert gescheven hat maar ach un enkul spelvautje kan er naatuurleik weleens bei inschrieten…
Het is weer echt vrijdag.. een dag vol nonsenspraat, WOG, 1 uur durende lunch (steak + ) en Giant Caramello Koala’s en Freddo Frogs!
En een afternoon drink in de Hippo Lounge, maar wij zijn ook welkom.
Maar eerst de twee uur durende vergadering overleven!
Als het weer, ben ik halverwege deze week omgeslagen van het ene op het andere moment. Gelukkig in positieve zin!
Na een kleine depressie die begon op vrijdag sloeg op woensdag totaal om door een verwacht bezoek van iemand van mijn school.
Ik ben nu dus weer megavrolijk, al had ik het in het begin van de week een beetje moeilijk. Ik heb jullie echt gemist, maar nu gaat het wel weer
Donderdag hadden we een kleine marketing-excursie langs alle zalen waar we films zullen vertonen gedurende het festival. Best praktisch te weten waar je festival plaatsvindt…
’s Avonds hadden we een screening van een aantal amateur kortefilms, welleks niet onaardig maar ook niet al te goed waren, maar voldoende voor een gezellige avond… Het begin ervan, dan wel te verstaan…
Vervolgens zijn we naar de kroeg ( jeetje dat klinkt als professinele drinkers… maar dat valt wel mee hoor ) waar een zeer fantastische band waiting for guiniss ons de rest van de dag voortreffelijk vermaakte!
Moet nu alleen nog even wakkerworden.. en dan hard aan de slag want er moet best wel veel gebeuren… eigenlijk
Wiehoe! Wiehoe!
hum.. ik voel een WOG ( Werk Ontduikend Gedrag ) aankomen… ieks
Zoals belooft zou mijn volgende stuk gaan over voornemens enzo.. en dat is een van de redenen waarom het zo lang duurde voordat ik wat op het scherm zette… Niet dat ik er niet over wilde hebben, maar wist niet zo goed waar ik moest beginnen. Daarnaast had ik het ook een beetje druk met enkele schooldingen enzo en werd ik elke dag om zeven uur uit kantoor gekickt. Dus het kwam er niet echt van, dat snap je wel!
Nou goed dan, even snel: voornemens
Nou, dat is nogal wat… Let wel: voornemens en geen beloftes
Ik weet dat ik sommige een beetje vaag zijn en onbegrenst, maar ik wilde jullie de SMART-notering besparen.
Sommige zijn vrij makkelijk te realiseren, op zich, andere wat minder.
Zo is het aanschaffen van een VW combivan niet zo moeilijk, mits ik de resourches ter beschikking had..
Dus dat wordt geld besparen. En ik ben aardig op weg, geloof ik…
Ik neem nu mijn eigen lunch mee naar m’n werk… naja, eigenlijk ik doe boodschappen, dump ze in de koelkast op m’n werk en heb zo voor de hele week lunch! wiehoe! Alleen het transport van de boodschappen is wat minder..
En waarom dan? Dat is het volgende puntje:
Wiehoe! Wiehoe! Thijs heeft z’n Hollandse sporen nog in zich zitten en is op de fiets gesprongen! Gaaf, tussen al die gekke Australiers in hun auto’s. Fietsers zijn ze niet echt gewend, dus stuurmanskunst is wel vereist.. Vooral geparkeerde auto’s zijn gevaarlijk.. naja de mensen in die auto’s. FLANG deur open – OEPS… en dat soort dingen. Dat is vast de rede dat fietsers een helm moeten dragen… en dat doe ik dan ook, natuurlijk. Ik ben em al vier weken heel mooi aan het versieren, maar ik schiet niet echt op… Ik wil hem namelijk rood spuiten en dan de tape verwijderen ( ik was em namelijk met tape aan het versieren ). Maar het schiet niet echt op..
Het fietsen is wel lekker. En dat is niet alleen gunstig voor het besparen van geld, het maakt me ook een stuk fitter.
Want elke dag een paar bergetappetjes dat is wel goed voor de conditie.
Alleen beetje jammer van het zweet… daar moet ik nog wel wat op vinden…
Ik ga fondue’n!
Is er iemand geinteresseerd in een aantal recensies, natuurlijk van mijn hand, van een aantal films? Ik heb er namelijk 5 gezien afgelopen 2 weken. En ik ga er nog een aantal zien binnenkort! Wiehoe leven de free-tickets! Okee okee, ik heb er voor 1 betaalt.
Ciao!
» Volgend Archief
« Vorig Archief