Zo daar ben ik weer.
Nu met het vervolgdeel van mijn verjaardag.

Op zaterdag werd er voor mij dus een taart gemaakt, wel nadat ik het recept en hoe je het maakt verteld had. Nou maar het resultaart mag er wezen

Vervolgens op weg naar mijn huis om het daar te vieren met wat mensen die ik hier ontmeot heb. Zoals Susan een Nederlandse dame die hier vrijwillegerswerk doet bij de organidsatie van Angela. Angela zet zich in voor apen die voor cosmetiche doeleinden gebruikt worden. Maar dit terzijde.

na de taart opgegeten te hebben was het tijd voor wat vermaak en gingen we nog wat aan theater sport doen. Erg leuk trouwens misschien toch maar wat mee gaan doen.
Dit deden we met Kees en camila. Ook weer vrienden van Guillermo en nederlands voor een deel. het is neit zo´n goede foto maar toch.

Uiteindelijk was het een geslaagde avond en verjaardag geworden en is de fles caprina bijna helemaal leeg gegaan.
Weer bedtijd want de volgende dag zou ik gaan lunchen in Peru. Zo kom je nog eens ergens he. (een biertje in Brazilie en een lunch in Peru)

Volgende keer meer.

Hola,

Zo dat is weer een tijd geleden. Ondertussen gaat het leven gewoon door. Dat van jou en dat van mij. Alleen ben ik een jaartje ouder geworden. Dit heb ik gevierd bij een hotel in Leticia met zwembad waar je normaal niet kan komen als je niet in het hotel zit. Maar ik heb zo mijn connecties. Ik werd dus door Angela daar naar toe mee genomen om de lunch daar te nuttigen.

En een verjaardag is geen verjaardag als er geen taart bij komt kijken. IN dit geval een stukje cake.

Verder ben ik daarna naar huis gegaan en daar stond ook weer een taart op me te wachten. het is maar geod dat Leticia zo ver weg is zodat ik met de fiets nog wat aan mijn conditie kan werken.

En dat was dan mijn verjaardag.
Maar dat was niet alles want ik heb het ook nog een keertje over gedaan in het weekend.En van mijn gast gezin kreeg ik een erg leuk kadootje namelijk een lunch in Peru. Hierover meer de volgende keer want het internet is niet zo geweldig.

Zo bijna alles bijgewerkt

Ik weet niet de hoeveelste verjaardag dit weer is maar dit is er weer eentje. Hier schijnen nogal wat mensen in november jarig te zijn. Hoe zou dat nu komen? Geloof dat het iets te maken heeft met carnaval ofzo.

Nou voor deze gelegenheid moest natuurlijk een taart gemaakt worden. Als zeg ik zlef hij is goed gelukt.

Met de materialen die ik voor handen had. Heb de taart bij iemand anders in haar huis gemaakt. Bij Angela, een dame die zich inzet voor de aapjes die gebruikt worden voor cosmetische doeleinde. En met wie ik vaker afgespoken heb.  Daar was in ieder geval een werkende oven. Is toch noodzakelijk.

Daarna in een volgepropt busje terug naar huis en dat met een nog afkoelende taart . Thuis aangekomen werd de taart goed ontvangen. Hij viel bij iedereen goed in de smaak en sommige kregen een beetje heimwee naar Nederland.

Zo ben ik weer. Even mijn achterstand aan het wegwerken zoals je willicht gemerkt hebt .

Buitenles dus.

De kinderen van sommige expats krijgen hier les van hun ouders. Dit gaat dan in nover leg en iedere keer wordt er een les gegeven door een koppel. Zo ben ik ook eens mee geweest met een les. Deze les was bij de universiteit waar een stukje bos ligt. Om een bepaalde tijd zou deze beginnen maar natuurlijk was niet iedereen op tijd. Hiervn kijk ik eigenlijk niet meer op. Dat is geloof ik hier standaard. En voor mij dus heel gewoon terwijl ik in Nederland dus altijd te laat kom. haha. Zie je nu wel dat het niet erg is. Even voor de intimie.

Bij de les was er ook een vriendje. De das. Die de kinderne wat vertelde over de natuur.

De weg liep langs wat verschillende planten en ook verschillende soorten vissen die in een aquarium zaten. Helaas geen foto van.

Verderop was er weer iets wat de aandacht rok van de kinderen

Aan het eind van de les was de beloning dat er gezwommen kon worden in het universiteitsbad(je)

Lekker springen en spetteren

Uiteindelijk een topdag (lees middag)

Hola,

Daar ben ik weer. Heb afgelopen week van alles gedaan dat ik niet meer weer wat precies. Tja het gaat hier ook een beetje op het gewone leven lijken. Maar het volgende wil ik je niet onthouden.

Leesclub

Elke vrijdag is er in de gemeenschap waar ik verblijf een leesclub. Dit wordt door een mede bewoonster, sofie, georganiseerd. Dan komen de kindern die er wonen maar ook kindern uit de omgeving om te lezen of voor gelezen te worden. Zoals op de foto te zien is. Mariem leest hier een engels boekje voor en Sofie een spaans boekje.

Hierna zijn de kinderen naar buiten gegaan om verschillende dingen uit de natuur te zoeken. Hiermee gingen ze dan schilderijen maken. Erg leuk om te zien.

Na afloop was er nog wat te drinken en te eten en gingen de kinderne weer naar huis. En dat ging ik ook met Salvador en Mariem, weer een ervaring rijker. Ben me er nu nog meer van bewust dat het niet over al zo vanzelfsprekend is dat er gelezen wordt of voorgelezen. Dit bericht komt een beetje laat want de boekenweek is net geweest maar het is toch een overdenking waard. Helemaal nu er uit onderzoek gebleken is dat er weer meer gelezen wordt. (nu.nl)

Ben benieuwd naar je reactie

(een vraag aan j: Wat vindt van de foto´s bij het bericht? En is het nodig dat ik nog een fotogalerij aanmaak bij volgende verhalen. Nu heb ik dat wel gedaan)