Zo horde lopen doe je nooit met een enkele horde. Daar zijn er meer voor nodig.
Hier het verloop van horde twee.

Opgestaan en ontbeten, mijn spullen gepakt en met de airportbus naar het vliegveld. In de bus een man ontmoet genaamd Richard. Hij is een soort heeler en ging naar een congres. Toen ik mijn verhaal vertelde over mijn reis, kreeg ik gelijk een tip om bij mensen in Peru langs te gaan. altijd handig dacht ik zo.

Op het vliegveld was het nog zoeken waar ik mijn bagage kwijt kon. Ik had al wel in gecheckt bij zo’n doe het zelf balie. Maar de bagage werd niet zelf op gehaald. De tijd begon ook al te dringen. Uiteindelijk was het gelukt en om 11 uur maar het boarden zou beginnen om half 12. Genoeg tijd dus nog/ Maar dat viel tegen. Moest ik nog met een shuttle die er 20 min over deed.
Reed ie ook niet nog eens tot het eindpunt. Moest ik nog een stuk door de winkels racen. Onderweg toch maar even eenn lekker luchtje opgedaan. ik was er nu toch en rook ik tenminste niet naar zweet. Uiteindelijk op tijd aan gekomen in het vliegtuig.

In het vliegtuig lekker enkele films gekeken en voor ik het wist was ik al weer geland.

Bij de douane in de rij staan en maar hopen dat je je formuliertje goed ingevuld hebt. Niks aan de hand want vakantie zeggen is altijjd goed. Zo mijn eerste stempel is binnen (foto)

Dan bagage ophalen en weer in de rij voor de immigratie. OOk daar weer zeggen dat he vakantie is en er is niks aan de hand.

De taxi regelen, weer in de rij. Geeft je wel de gelegenheid om met mensen te kletsen en te vragen hoe het werkt en hoeveel het is. Kreeg gelijik weer een tip om ergens naar toe te gaan. Dit keer heette hij Fernandez.

Taxci geregeld en afgezet bij Olga en ook mijn eertse Colombiaanse geld uit gegeven. 25.000 pesos. klinkt veel is rond een 10

Erg gast vrij ontvangen en nog een vriendin van Olga kwam  langs omdat zij wat beter engels sprak.
Lekker gegeten en chocolat gedronken en nog wat bank gehangen. Daarna naar bed gegaan. voor de volgende horde. Het laatste stuk.