Hola,

Zoals beloofd weer een update vanw at ik zoal doe. het is weer een tijd geleden maar er is dan ook weer een hoop gebeurt en ik ga niet iedere keer naar het internet. Het is nogal een eindje fietsen. Ik was gebleven bij het eccologische dorpje:

Porta narino

Daar ben ik heengegaan met een boot waarvan je kunt denken is die wel zeewaardig. Maar goed het is Colombia dus waarom niet. De tocht duurde ongeveer 2 uur want de boot is niet alleen vervoerder van mensen ook van pakketjes op andere dorpjes op de route ernar toe. Na een wat onrustige rit aangekome in het dorpje. Daar wordt alles lopend gedaan en is er maar een auto, die van de ambulance. Leuk om te zien maar niet heel special. Wat daarentegen wel speciaal daar is, is dat het het domein is van de Pink Dolphine. Een roze dolfijn dus die in de wateren van de amazone leeft.

We , een australisch stel , Guillermo en ik, zijn dus met een bootje de rivier op gegaan om te kijken of ze er waren . En ik heb ze zeker gezien helaas niet op de gevoelige plaat weten te leggen dus geen foto. Ik zag ze ook alleen maar aan de opervlakte om adem te halen. na een tijdje zijn we gaan zwemmen in de rivier . Waar ik verwachte dat het koud water zou zijn was het uiteindelijk een heerlijk warm bad. Echt zalig.

Weer terug, met op de achter grond een erg mooie zonsondergang, zijn we nog door het dorpje gelopen en was het al wer zo donker dat je haast niks kon zien.

De volgende dag na een heerlijk ontbijt naar het museum geweest en van alles geleerd over de dieren die daar leven. Ook de manier waarop ze dit gemaakt hebben was erg mooi. (ik kijk toch ook een beetje met een decorbouw oog, dank je wel Nicolette) De ingang was de mond van een slang en in zijn maag speelde het leven van de dieren zich af.

Daarna moesten we ons nog haasten voor de boot terug want deze zou rond 10 uur vertrekken en rond 9.30 waren we nog in het museumpje. Gelukkig hadden we de boot nit gemist maar of dat zo´n goed idee was??

Deze boot was er nog erger aan toe dan die op de heenweg. En iedere keer als we bij een dorpje moesten stoppen om wat af televeren sloeg de motor af. Moest de bestuurder over het dak, waarvan het ieder moment in kon storten naar de achterkant om de motor te checken.  Een mede passagier moest zelfs het roer overnemen terwijl de kapitein de motor aan de praat probeerde te krijgen. Echt te erg maar op den duur werd het wel grappig want iedereen in de boot voelde wel aan dat de bestuurder weer nar achter moest lopen bij een stop.

Uiteindelijk weer terug in Leticia, na wat motoroponthoud, kon ik weer veilig voet aan wal zetten. pffff (wat een avontuur)

Op naar de verjaardag van Salvador

Sorry voor sommige fouten die ontstaan zijn bij het tikken maar de toetsenborden zijn niet zo goed in het internetcafe hier en ik moet nogal hard tikken