Hola,

Weer een verhaal maar nu in Manizales. Na de rit vanuit Medellin neem ik een kabelwagon omhoog?? Ja dat wist ik ook niet maar Manizales is op een berg gebouwd en je kunt het centrum bereiken via een Cabine lift zoals die vooral voorkomen in ski gebieden.

Boven aangekomen vraag ik de weg aan een politie agent en die zegt mij hem te volgen. Ik volg hem en hij begeleidt mij naar een van z’n collega’s. Nou het war er niet een maar een heleboel. Helaas heb ik er geen foto van kunnen nnemen maar had het beeld graag gedeeld. Een van hen wijst me de goede kant op en uiteindelijk kom ik een paar uur later dan verwacht aan in het hostel waar ik opgewacht wordt door de eigenaresse. Ines. Een ontzettend aardige mevrouw (blijkt  later)

Ik duik snel mijn bed in verzeil in een diepe slaap. Waarin ik nog eens droom van busritten: ”

Ik zit in de bus en kijk uit het raam, het uitzicht zoeft aan mij voorbij. Het zijn vergechten van bomen maar vaker nog bergen, de bus rijdt hard en haalt in daar waar het niet altijd kan. Ik kijk, ik schik en denk bij mezelf het is beter om mijn ogen te sluiten . Maar de bus gaat door en door en de ene inhaalmanouvbre na de andere flitsen voorbij, ik houd mijn adem, en hoop dat de bus zjn bestemming haalt. ”

gelukkig word ik weer fijn wakker in Manizales (wilde dit even delen)

In manizales zal ik kerst vieren en ook doe ik er een koffietoer en ik bekijk een mooie kerk.  Deze verhalen zal ik in 3je delen zodat het wat makkelijker te lezen is en voor mij te tikken is op mijn tablopje.

Veel leesplezier