Hola,

Aangekomen op de  Galapagos is het een uur eerder dan toen ik vertrokken was. Das toch weer handig. Bij aankomst mmoet ook weer alles door de controle en ik sta weer doodsangsten uit. Ik hoop maar niet dat ze me betrappen ofzo want ik moest voor aanvang op het andere vliegveld hele lijsten ninvullen dat ik niks bij me zou hebben en dat ik die lijst naar waarheid ingevuld heb. Vooral dat laatste deed me erg zweten, want ik wist de waarheid wel maar zou doen alsof ik hett niet begreep. Bij de desbetreffende meneer die mijn bagage door de xrayscan haalde begonnen gelijk belletjes te rinkelen. (van het apparaat.) Nu dacht ik ok ik ben er bij, maar hij vroeg alleen maar wat er in mijn tas zat en ik zei noten, wat ook was maar ik dacht dat hij mijn handbagage bedoelde. Hij bedoelde mijn grote rugzak. Waarop ik dus ook weer zei noten. Ok u kunt doorlopen. Wat een opluchting

Ik loop door en kom bij de bussen aan en word gelijk overspoeld door mensen die me een trip of cruise willen aansmeren.Ik ga hierop niet in en stap de bus in. Op het moment dat de bus wegrijd zie ik mijn Nederlandse metgezellen de hal uit lopen. Helaas ik ben al onderweg.

De busit duurt een halfuurtje en ik krijg het idee dat ze het vliegveld op het meest lelijke eiland hebben neer gelegd om hett contrast alleen maar groter te maken bij aankomst op het echte eiland. Van de bus stap ik over op de veerdienst enm daar zie ik ook weer mijn medereizigers toch een fijne gedachte om niet helemaal alleen te zijn.

Op weg naar het andere eiland