Hola,

Nog steeds reis ik met Gabriel maar hij zou in Porte Cayo gaan werken. Ik ben met hem mee gereisd om te kijken of ik er ook iets zou kunnen doen. Nou we zijn er een nacht geweest en daarna weer snel vertrokken omdat er echt helemaal niks te doen was. Op dus naar het volgene surfdorpje. Gelukkig kregen we een lif van de zoon van de eigenaar. Dit was in een soort vrachtwagen en we moesten plaats nemen in de achterbak. Ook een leuke ervaring trouwens.

Daarna met de bus naar Ayampe. In de bus heb ik nog zitten kletsen met ene Bill uit Cuenca (waarbij ik dit nu in zijn huis zit te tikken, nniet gedacht om hem op te zoeken, maar zo gaat dat nu eenmaal met reizen, ik houd ervan en begin er steeds meer van te houden)

Terug naar mijn verhaal. In Ayampe kom ik boven wonder de mensen van het hostel in Canoa tegen en zo nog meer mensen van datzelfde hostel. Toch een kleine wereld die backbackerswereld.

Hier surf ik ook wat golfjes en kijk ik naar de  mooie zonsondergang.

Ook weer een galarij van gemaakt.

Hola,

Na de tocht van  Monpiche naar Canoa kom ik aan bij het hostel coco loco. een erg leuk uitziend hostel en ik besluit er de nacht door te brengen. Een nacht wordt een hele week en ik heb daar dan ook weer heerlijk gesurft maar ook om mijn verblijf daar te bekostigen gewerkt in het hostel. Dit hield in het schoonmaken van de wc’s en de kamers, ook de bedden verschonen hoorde erbij. Maar als ik eenmaal bezig ben met opruimendan kan ik soms doorslaan. Zo ook hier. De gemeenschappelijke keuken was nogal een zooitje en ik heb ervoor gezorgd dat deze er weer ordentelijk uitzag. (helaas geen foto van) Ook de andere keuken waar voor de gasten gekookt werd kwam aan de beurt. en zo stukje bij beetje werd het hostel weer fatsoenlijk. De eigenar ese heeft het hostel te koop staan en had er niet veel zin meer in.

Daar heb ik ook nog wat anderestaf leden ontmoet en met hun heb ik een leuke ijd doorgebracht. Maar ook aan al het goede komt een eind en na een week besluit ik en de rest van de staff er weer vandoor te gaan een ontroostbare Elisabeth achter latend. (een erg interessant verhaal van haar kant uit hoe zij vanuit Canada in ecuador terecht is gekomen)

Ik maak bij dit verhaal maar een galerij aan dat is makkelijker.

Hola,

Na de freetour ga ik de volgende dag alleen, nou ja alleen (ik reis nog steeds met Gabriel maar hij is ziek) met andere mensen uit het hostel de berg/vulkaan die quito heeft beklimmen. De groep bestaat uit Matt uit USA, John en Lisa uit New Zeeland en later ook Cherlene uit Duitsland ( ik spreek haar nl aan terwijl we op de cabine bij de kabelbaan staan te wachten)

Met  4 mensen is een taxi toch goedkoper. We gaan dus naar de transferico (kabelbaan) en daar ontmoet ik Cherlene die ons groepje vergezeld. Boven aan gekomen genieten we van het uitzicht en het zicht op de stad Quito.

Vervolgens gaan we verder met het pad dat ons naar de top van de berg zal brengen. De tocht duurt volgens het bord 5uur wij doen het in 4,5 uur.

Het begin van het pad is nogal vlak maar naar verloop van tijd wordt het pad steeds steiler en steiler en moeten we op sommige stukken een beetje klimmen.

De bewegwijzering laat ook wel te wensen over. Dit is te zien op de volgende foto’s, nou ik snap niks van de borden.

Vooral het laatste stuk is echt meer klimmen dan wandelen en als dan ook nog eens de wegwijzers weg zijn wordt het lastig. Gelukkig kom ik op een steen de route tegen. (hoe ik die ondekt heb is me nog steeds een raadsel)

Uiteindelijk komen we met z’n 3en aan op de top van de berg helaas hebben de newzeelanders het niet gered. Het uitzicht is hier adembenemend letterlijk omdat het nogal hoog is en het lastig ademhalen is. Ik heb er minder last van dan de andere twee.

En dan is het weer tijd om weer terug te gaan maar niet zonder een paar mooie afsluitende foto’s

Hola,

Het hostel waar ik zit heeft ook freetours. Dit is een wnadeltocht door de stad die door een gids begeleid wordt. Deze vertelt dan alle ins en oouts over de stad. Aan het eind van zo’ n tour kun je zlef bepalen of je de gids wat geeft voor zijn verleende dienst. (lijkt me ook wel wat om te doen in Den Haag, wie weet)

Ik besluit dus deel te nemen aan de tour. De tour gaat langs allemaal bezienswaardigheden in de stad. We beginnen bij het paleis van de premier waar elke dag om 11 uur de wisseling van de wacht is. Een heel spektakel en er staan dan ook aardig wat mensen. Deze worden op een afstandje gehouden door de politie. (zo’n pak aan hebben lijkt me nogal warm met die hitte)

D

Hierna gaat de tour verder naar het volgende punt. Dit is langs een kerk (hoe kan het ook anders) die van binnen helemaal bestaat uit goud. Behoorlijk bling bling dus. Deze heb ik niet bezocht.

Vervolgens komt de tour langs een plaatselijke snoepwinkel. waar je allemaal verschillende lekkernijen kunt kopen. Ik koop er een zakje bananenchips erg lekker en redelijk gezond denk ik .

Daarna verder naar een wijk waar vroeger allemaal verschillende ambachen werden behoefend en nu weer een beetje terug aan het komen zijn. De groep bezoekt een timmerman die van alles uit hout maakt. Zoals de beelden in kerken maar ook een soort kist waarin geheime vakken zitten die vroeger als soort kluizen gebruikt werden. Hij is er met eentje al enkele jaren mee bezig. (echt reuze interessant en gaaf om te zien.

En na dit mooie ambachtsvak bewonderd te hebben gaat de tour nog langs een gebied wat vroeger de zwarte markt was en waar veel zakkenrollers actief waren. Hier verkochten ze nl hun gerolde waar. Nu is het allemaal opgeknapt en is het er een stuk veiliger.

En tot besluit nog een moooie afsluitende foto van een bekende kunstenaar van deze stad. Een stad die veel te bieden heeft en daarvoor de tijd te kort is. Morgen ga ik nog de berg/vulkaan  beklimmen die Quito heeft.

Hola,

(om wat tijd tewinnen qua verhalen schrijven zal ik maar enkele foto’s toevoegen en er een galerij bij  maken)

Na de grens gepasseerd te zijn ga ik op zoek naar een bus die mij naar Quito zal brengen. Daar zal ik nog heel wat gaan zien. Ondertussen passeer ik allerlei plekken die ik graag ook had willen bezoeken maar er moeten keuzes gemaakt woden. Zoals de market in Otavalo een van d egrootste in Ecuador, of het meer daar in de buurt.

In Quito aangekomen slaap ik een nacht in een crapy hotel terwijl ikk een ander hostel gereserveerd had maar de aankomst dag bleek niet te kloppen en toen ik voor de deur stond in de late nacht werd ik helaas niet binnen gelaten. De taxidriver heeft toen een hotel aangeprezen. De volgende dag wist ik niet hoe snel ik daar weg moest komen. Op naar het historische centrum van Quito.

Ingecheckt in het hostel besluit ik daarna maar eens een wandelingetje te maken en kom ik zoals gewoonlijk een kerk/ kathedraal tegen . Deze moet ik natuurlijk bezoeken.

Daarna is het tijd voor een lunch die ik bij een soort indoor markt nuttig. Ik weet niet precies wat ik eet maar het is wel erg lekker. Het schijnt een erg goed tentje e zijn want wanneer ik mijn luch wil bestellen moet ik in de rij staan en dat blijkt ook wel omdat ze in de krant hebben gestaan.

Tot zover mijn eerste dag in Quito