Hola,

Na de onderwater avonturen is het weer tijd om vaste land aan te doen. Dus ik besluit om naar het andere eiland te gaan.Dit kost met de boot 2 uur en ik wil er ook surfen dat schijnt daar te kunnen.

Na een twee uur durende hotsende en klotsende boottocht kom ik er aan.

Vervolgens loop ik naar het strandje toe waar gesurft kan worden. Daarvoor dien ik de marine basis op te mmoeten en is er een soort van poort. Hier moet ik mijn identiteitspapieren achter laten.  Uiteindelijk aangekomen bij de plek is de spot toch wel erg lastig en met een gehuurd board wil ik het risico niet nemen om deze te breken.

Dan maar weer terug en mijn papieren ophalen en over het eiland wandelen. Ik besluit om richting de vuurtoren te lopen want daar schijnt ook een surfspot te zijn maar ook iets anders waarvoor ik naar dit eiland ben gekomen.

Op het eiland hebben ze namelijk een punt welke de zelfde naam draagt als mijn zus. Toch wel gaaf om er een foto van te hebben dacht ik zo en deze dan te laten zien aan mijn zus maar natuurlijk aan alle andere mensen die meelezen. Dus hierbij mijn zus haar eigen punt/plek. (zo heb ik er al 2 een van mijn nichtje en een van mijn zus, spaar ze allemaal ) Ik heb alleen de foto van het bordje. Maar de plek is ook de surfspot die ik gesurft heb. (Op de terug weg heb ik er een foto van genomen)

Daarna ben ik wat verder gewandeld en zo kom ik ineens een standbeeld tegen van wie anders dan Darwin met daarbij een bord van zijn afgelegde route met de boot The Beagle . (trouwens een hele mooie documentaire van de BBC, die ik nog niet gezien heb maar waarvan ik delen gezien heb omdat ze dit overal op het eiland laten zien)

Daarna ben ik nog een stukje verder gewandeld en heb ik in een soort baaitje gesnorkeld. Een duiker had een octopus gevangen en liet deze aan wat voorbijgangers zien. Zelf heb ik een rog gezien( Nee geen Marlies Rog terwijl ze hier ook geweest is) maar een vis rog.

Vervolgens terug gewandeld, gesurft althans een poging tot, en daarna weer naar de haven. De boot zou om 15 uur weer terug gaan maar ik was iets te vroeg. Dus maar wat rond geslenterd in het verlaten stadje waar iedereen daar siesta houd.Zelfs de zeehonden doen er aan mee of ze misschien hebben zij het wel uitgevonden.

Maar dan krijg je wel leuke foto’s. Zo kwam ik een mooi schip tegen, ook waren er wat kleinere baby zeehondjes en was er een zeehond die erg lui was dat ik er wel een foto vn moest maken. (voor de surfers onder ons het board is een 6″7)

En na deze foto sessie was het al weer tijd om de boot terug te nemen. En ik had geluk want ik mocht boven op het dek zitten waar de kapitien aan het  roer zit. Dit gaf me de gelegenheid nog wat mooie foto’s te maken.

Hola,

In de ochtend ben ik dus met de gids het vaste land gaan verkennen, maar  in de middag zijn we naar verschillende waterplekken gegaan. Immers is Galapagos een eiland en omgeven van water.

Met de boot naar de eerste plek waar we gelijk getracteerd worden op enkele zeehonden. Die lekker aan het luieren zijn op de rotsen.

Een van de zeehonden lijkt me gedag te zeggen maar misschien verbeeld ik met dat maar.

Daarna gaan we verder naar een volgende plek, Isla de los perros. (eiland van de honden) Echter worden hier de krabben ook soort van honden genoemd omdat ze zich in tegenstelling tot andere krabben zich niet alleen zijwaarts kunnen bewegen maar ook voorwaarts. alleen denk ik dat het eiland zo heet vanwege de vele leguanen die er te zien zijn.

Overal waar ik kijk zie ik leguanen zitten en zoals dat altijd gaat in de natuur zijn de mannetjes mooier en knapper dan de dames. Tja ze moeten opvallen en indruk maken op de vrouwtjes.

Vervolgens gaat de tocht weer verder naar het laatste deel een soort natuurlijke zout vlakte. Erg mooi om te zien. En ook een soort zwembad. Weet ook niet hoe ik het anders moet noemen. Maar de gids vertelde mij dat hij hier iedere ochtend traint voor de triatlon. (is een x aantal km zwemmen, fietsen en hardlopen )

Ook was er nog tijd om te duiken hoor alleen bewaar ik deze foto’s voor mijn volgende stukje over de wondere onderwaterwereld.

En toen was het alweer het einde van de dag en zwaait het gezelschap de dag vaarwel. (op de foto zijn ivo en de 2 duitse dames te zien en nog een jongen, enkele dagen later mogen de dames daar eten en ze vragen mij mee. Hij blijkt uit een oostenrijksgezin te komen, wat op vakantie is, ze wonen in Uruguay )

Hola,

De  volgende dag gaan we, de 2 duitse dames en ivo, met een taxichauffeur het land verkennen. Hij brengt ons eerst naar een krater die op het eiland is. Erg groot en mooi om te zien.

Hierna  vervolgen we onze weg naar een schildpadden boerderij. Hier leven de hele grote schildpadden min of meer vrij in de natuur. Althans dat wordt gezegd maar als men ze zo kan bezoeken is het naar mijn mening niet helemaal vrij. Wel super gaaf om te zien hoe ze zich voortbewegen (heb een filmpje ervan maar te groot om te plaatsen)

Ook kwamen we de ninja turtles nog tegen. Helaas heb ik niet gevraagd naar hun handtekening.

Vervolgens zijn we verder gegaan naar een lava tunnel. Vroeger moest er een zaklamp meegenomen worden maar nu kan het zonder omdat ze er lampen op hebben gehangen. Dat maak het toch minder spectaculair. In de tunnel kon er gewoon gelopen worden maar er moest ook gekropen worden. En zoals men zegd er is altijd licht aan het einde van de tunnel.

En dat was ook het laatste wat we met onze gids gedaan hebben. Hij heeft ons weer netjes terug gebracht naar het hostel. Onderweg kwamen we nog deze vreemde  “eend” in de bijt tegen

Hola,

Uiteindelijk kom ik na anderhalfuur aan op het eiland Santa cruz. Daar besluit ik samen met Ivo een hotelkamer te delen en we kunnen er nog een redelijke prijs van maken ipv de veel te hoge prijs die ze eerst vroegen. Ik ga nadat ik mijn spullen gedropt heb een wandelingetje maken over hett eiland en ook gelijk naar het Darwin station te gaan (voor de jonge lezers Darwin heeft onderzoek gedaan naar de evolutie van dieren zie verder de link

(http://nl.m.wikipedia.org/wiki/Charles_Darwin)

Terug naar mijn verhaal, onderweg naar het centrum kom ik nog wat leuke dingen tegen zoals op de foto’s te zien is.

Zoals te zien is veel Darwin dus. Ik wandel verder en zie dat ze ook een spa hebben wel een hele bijzondere want deze is genoemd naar mijn nichtje Xenia, alleen schrijf je het anders. Dit was ook al eens het geval in Afrika waar ik haar naam tegen kwam vandaar dat ikk dit in mijn verhaal zet.

Mijn wandeling gaat verder naar het Darwin centrum. Ik zal dit stukje in een ander vrhaal zetten anders wordt het erg lang. En het is ook nogal eens gebeurt dat ik mijn verhaal halverwege kwijt ben geraakt. En dat wat ik dan geschreven heb de eerste keer kan ik dan nooit meer zo goed verwoorden de tweede keer. (zo ook een kleine inzage hoe het mij soms vergaat achter de schermen en dat is niet altijd fijn)

Hola,

Aangekomen op de  Galapagos is het een uur eerder dan toen ik vertrokken was. Das toch weer handig. Bij aankomst mmoet ook weer alles door de controle en ik sta weer doodsangsten uit. Ik hoop maar niet dat ze me betrappen ofzo want ik moest voor aanvang op het andere vliegveld hele lijsten ninvullen dat ik niks bij me zou hebben en dat ik die lijst naar waarheid ingevuld heb. Vooral dat laatste deed me erg zweten, want ik wist de waarheid wel maar zou doen alsof ik hett niet begreep. Bij de desbetreffende meneer die mijn bagage door de xrayscan haalde begonnen gelijk belletjes te rinkelen. (van het apparaat.) Nu dacht ik ok ik ben er bij, maar hij vroeg alleen maar wat er in mijn tas zat en ik zei noten, wat ook was maar ik dacht dat hij mijn handbagage bedoelde. Hij bedoelde mijn grote rugzak. Waarop ik dus ook weer zei noten. Ok u kunt doorlopen. Wat een opluchting

Ik loop door en kom bij de bussen aan en word gelijk overspoeld door mensen die me een trip of cruise willen aansmeren.Ik ga hierop niet in en stap de bus in. Op het moment dat de bus wegrijd zie ik mijn Nederlandse metgezellen de hal uit lopen. Helaas ik ben al onderweg.

De busit duurt een halfuurtje en ik krijg het idee dat ze het vliegveld op het meest lelijke eiland hebben neer gelegd om hett contrast alleen maar groter te maken bij aankomst op het echte eiland. Van de bus stap ik over op de veerdienst enm daar zie ik ook weer mijn medereizigers toch een fijne gedachte om niet helemaal alleen te zijn.

Op weg naar het andere eiland

Hola gente,

Hier het verhaal over de prachtigste eilanden op de wereld. Ik zal er bij zeggen het is mooi en prachtig maar het zijn ooko maar weer gewoon eilanden en dieren die je daar kunt zien. (misschien relativeer ik het te veel maar zo zie ik het wel)

In het hostal kennis gemaakt met nog twee nederlanders die ook daar heen gaan. Ivo en Nel. Met z’n drieen delen we een taxi en gaan naar het vliegveld. Waar we al 2 uur van te voren aanwezig moeten zijn. Ik vraag me af waarom? En dat wordt mij duidelijk op het vliegveld. Daar zijn enkele rijen en om onze kansen te spreiden besluiten we ons te verspreiden. Om wat tijd te winnen. Helaas. eerst moet mijn bagage gecheckt worden of ik geen verboden spullen heb. ( ik sta wel te zweten want ik heb in mijn rugzak wat blikken tonijn, noten en burito’s meegenomen. ik had gehoorrd dat het eten er nogal duur is en blijf een hollander) Gelukkig alles is goed en ik mag door naar ronde twee of beter gezegd rij nr 2. Deze is voor een stempel. Ondertussen hadden we al in de rij gestaan voor het inchecken van onze bagage en waren ook al aan de beurt maar dat ,mocht dus niet van de autoriteiten.

Rijj nr 2, Deze was nogal lang  en er zaten maar 2 mensen om een heel vliegtuig te vorzien van een stempel. En een stempel is niet gratis daarvoor moet wel 10 dollar betaald worden. Nou als je dat eens gaat uitrekenen, ik had imers tijd in de rij, dan verdienen die mensen een fortuin per min. Weet even niet de exacte bedragen. Rij twee dus, uiteindelijk heb ik mijn 10 dollar betaald en kan ik naar rij 3.

Rij nr 3, deze is voor het ncecken van je bagage, maar omdat het nogal lang duurde bij de andere twee rijen moet ik nog opschieten ook. Het vliegtuig zou om 8.40 vertrekken maar door alle wachttijdenn was het ondertussen al 8.30 dat ik bij balie 3 aankom. Nou daar is het zo gedaan en kan ik mijn weg vervolgen naar het vliegtuig, waar ik eerst nog even langs allerlei winkels gelijd word. Ik moet bijna rennen om het vleigtuig te halen. Maar uiteindelijk zit ikk in het vliegtuig en ben ik op weg naar de Galapagos eilanden.

Hola,

Over deze stad is niet veel te vertellen. Ik heb er alleen mijn snorkeluitrusting gekocht voor de Galapagos en ik heb er gegeten en geslapen. Maar toch wil ik het verhaal over het dineren kwijt. Ik heb nl in een goed krab restauraant gegeten samen met twee oostenrijkse dames, zij hadden het immers aangeraden. anders had ik het niet geweten. En ik heb er heerlijk gegeten.

Zie hier enkele foto’s