Hola,

Het is al weer een tijdje terug dat kerts geweest is maar ik moet het verhaal nog vertellen. Waar ik dacht een eenzame kerst te vieren in een hostel paktte dat toch anders uit.

Ik werd door de eigenaresse uitgenodigd om samen met haar en haar familie de kerst te vieren. Ik had bedacht om naar een kerk te gaan maar dat verliep wat anders. De mis zou om 8 uur beginnen maar dit was net de tijd dat de andere familie leden binnen druppelden. Haar 3 zonen met hun aanhang. En nog een dame,  Fanella ( die ik later weer zal ontmoeten in Sant Augustin). Dus al met al een gezellige boel en voor het eten was ook gezorgd, iedereen zou wat mee nemen. Dus voor mij was het een onvergetelijke ervaring en kerstavond. Een beetje zoals ik gewend ben met mijn familie.

(Dat ziet er lekker uit)

Enkele dagen later ben ik weer vertrokken van dit ontzettend relaxte hostel maar niet zonder afscheid te nemen van de eigenaresse (Ines Martha) en ben ik met Fanja vertrokken naar de busterminal. Om daar ieder een eigen weg te gaan. Zij naar Popeayn en ik naar Cali.

Vaarwel Manizales en op naar het avontuur in Cali de salsa hoofdstad van Colombia

Hola,

Ik zal je nog het verhaal vertellen over Manizales en de kerst die ik daar gevierd heb.  Allereerst vertel ik wat over de stad en de toeristiche dingen die ik er gedaan heb.

In Manizales heb ik een kerk bezocht en ze hebben er verschillende kerken nogal dicht op elkaar dat is ongeloofelijk. In een straat zitten zowat  kerken.

Zo  dat zijn maar een paar kerken. De ene met het hout van binnen vind ik wel heel erg mooi. Verder is er ook nog een kathedraal die ik bezocht heb en waarvanaf er  een ontzettend mooi uitzicht is. Ik heb de tour gedaan maar ik kon niet alles verstaan wat de gids zei omdat het in het spaans was.

En dat is het verhaal over de vele kerken die ik gezien heb maar ik zal er vnog veel meer gaan zien.

Hola,

Weer een verhaal maar nu in Manizales. Na de rit vanuit Medellin neem ik een kabelwagon omhoog?? Ja dat wist ik ook niet maar Manizales is op een berg gebouwd en je kunt het centrum bereiken via een Cabine lift zoals die vooral voorkomen in ski gebieden.

Boven aangekomen vraag ik de weg aan een politie agent en die zegt mij hem te volgen. Ik volg hem en hij begeleidt mij naar een van z’n collega’s. Nou het war er niet een maar een heleboel. Helaas heb ik er geen foto van kunnen nnemen maar had het beeld graag gedeeld. Een van hen wijst me de goede kant op en uiteindelijk kom ik een paar uur later dan verwacht aan in het hostel waar ik opgewacht wordt door de eigenaresse. Ines. Een ontzettend aardige mevrouw (blijkt  later)

Ik duik snel mijn bed in verzeil in een diepe slaap. Waarin ik nog eens droom van busritten: ”

Ik zit in de bus en kijk uit het raam, het uitzicht zoeft aan mij voorbij. Het zijn vergechten van bomen maar vaker nog bergen, de bus rijdt hard en haalt in daar waar het niet altijd kan. Ik kijk, ik schik en denk bij mezelf het is beter om mijn ogen te sluiten . Maar de bus gaat door en door en de ene inhaalmanouvbre na de andere flitsen voorbij, ik houd mijn adem, en hoop dat de bus zjn bestemming haalt. ”

gelukkig word ik weer fijn wakker in Manizales (wilde dit even delen)

In manizales zal ik kerst vieren en ook doe ik er een koffietoer en ik bekijk een mooie kerk.  Deze verhalen zal ik in 3je delen zodat het wat makkelijker te lezen is en voor mij te tikken is op mijn tablopje.

Veel leesplezier

Hola,

Vanuit Santa martha heb ik een nachtbus naar Medellin genomen wat me ongeveer 15 uur zou kosten. Uiteindelijk was het geloof ik wat langer, maar dat maakt dan ook niet meer uit.En zo zie ik er dan uit tijdens/na zo’n lange busrit. Waarom die muts nou het kan nogal koud zijn door de airco’s in de bus.

Daar was het nog een heel gedoe om op de juiste plek te komen. Ik had namelijk via een andere site een kamer geboekt bij iemand thuis.

Het huis was niet erg groot en de kamer was klein en bovenal het bed was erg hard.

Hier heb ik maar een nachtje geslapen en ben daarna weer verder door gegaan naar Manizales.

Medellin staat bekend om zijn kustenaar botello die allemaal dikke mensen maakt. Dus ik kon het niet laten om toch even een van die beelden te bekijken en een soort paleis.

Hierna ben ik weer op weg gegaan naar mijn volgende plaats van bestemming: Manizales.

Om daar te komen moest ik eerst met een taxi naar de bus terminal. Daar aangekomen word ik overspoeld met schreeuwende mannetjes die graag willen dat je met hun maatschappij reist. Helaas schreeuwen ze allemaal niet de bestemming die ik wil. Dus dan maar naar het loket en daar vraag ik wat het kost en zo loop ik alle loketten af om natuurlijk de voordeligste prijs te vinden. Jammer genoeg voor mij moet ik daardoor wel een paar uur wachten voor vertrek. En na 3 uur wachten kan ik vertrekken naar manizalles. Althans dat dacht ik want ik moet dan ook nog de juiste bus zien te vinden. Als ik die uiteindelijk gevonden heb er in zit weet ik zekr dat ik naar Manizalles ga. Dit is zo’n beetje hoe het er aan toe gaat op de meeste busterminals.

Hola,

Hier  weer een verhaal over het stadje Santa Martha. Hier ben ik een paar dagen gebleven om weer even te wenen aan de bewoonde wereld na al het natuur schoon van de afgelopen week. Ik heb in het stadje wat rond gelopen en de toerist uit gehangen.

Verder  is hett stadje niet heel groot en heeft het een kleinn strandje met uitzicht op een eilandje voor de kust.

En ook nog een haven waar ik een vriendin opgezocht heb die daar een catamaran heeft. Heb haar tijdens de Lost city tour ontmoet en zij woont daar gedurende een tijd.

En natuurlijk moetst ik ook even achter het roer zitten.

Hierna heb ik Santa Martha achter me gelaten en ben ik mijn reis naar de grens met Ecuador verder gaan vervolgen.

Zo bijna alles bij gewerkt. En het schijnt dat het internet hier he beste is dus dan maar even hier lang achter de pc zitten. Terwijl het buiten ongeveer 30 graden is.

na mijn tour naar de lost city heb ik met John afgesproken om naar het Tayrona park te gaan om daar enkele nachten te verblijven. Weer een stuk hiken maar ik heb de smaak te pakken e het gaat wel lekker. Nu alleen met meer bepakking. Best zwaar zo’n rugzak.

\Uiteindelijk op de plaats van bestemming aan gekomen en we hebben een mooie plek weten te bemachten om te slapen. Bovenop een rots in een hangmat.

Verder is het een luier plek waar ook veel Colombianen komen. Ik merk nu wel dat het hoog seizien is het is een stuk drukker en de prijzen zijn ook een stuk omhoog gegaan. Maar nog altidj redelijk goedkoop vergeleken Nederland.

de dag terug besluiten wat mensend ie ik ontmeot heb om onze bagage mee te laten nemen door een pakezel. maar dat scheelt wel.

De laatste nacht heb ik neit zo goed geslapen omdat het nogal windering was en ik waaide bijna mijn hangmat uit. De wind maakt het ook weer erg koud.

De foto’s staan weer even in een galerij omdat dat nu sneller gaat en ik nog even Santa Martha in wil om iemand in de haven op te zoeken als ze er nog is .

Starks misschien nog wat foto’s van Santa MArtha. En vanavond ga ik een bus pakken naar Medelin wat me 15 uur kost. Ben benieuwd hoe dat gaat.