06 12 08 - 15:26
Hoofdstuk vijftien: Liverpool
Soms begrijp ik ze niet, die klasgenoten van me. Heel vaak is dat een cultureel probleempje (daarover later meer. Veel meer),
Soms begrijp ik ze niet, die klasgenoten van me. Heel vaak is dat een cultureel probleempje (daarover later meer. Veel meer),
Ik voel me net Hans. Of dat Grietje waar hij altijd mee optrekt - you say potato, I say potato, nietwaar? Behalve dan dat ik me op mijn rammelfiets door het bos begeef en ik me gek genoeg geen tweewieler in welk sprookje dan ook kan herinneren.
Ik hou wel van koeien. Ik schep er een heimelijk genoegen in om tegen ze te loeien, want het is een van de weinige diersoorten die ook antwoord geeft.
Ach ja, zó zag Nederland eruit. Ik ben een beetje verantilliaanst, lijkt het wel. Bij de supermarkt blijf ik vrolijk wachten tot iemand
Ik ben eigenlijk helemaal niet geschikt voor een leven als stagiair. Ik zie mezelf meestal ook gewoon als medewerker, niet als stagiair. Dat kon ook altijd, omdat ik gewend ben
Je hebt toeteren op z’n Nederlands en toeteren op z’n Curacaos. In Nederland toeter je vooral om de aandacht op je opgestoken middelvinger te vestigen. Op Curacao
Vijf uur opstaan is *best* vroeg. Het is lichtelijk funest voor je sociale leven, maar ja, je moet iets overhebben voor je radiocarrière. Echt erg vind ik het niet – het voordeel van als eerste opstaan
Deze opmerking is voor de insiders.
Hoe dan ook: Acda en de Munnik zijn voor een optreden vanavond op het eiland. En ik mag de Dolfijn FM- (en daarmee gelijk de enige) persdame zijn.
Het is al vaker voorgekomen dat ik in een buitenland verliefd werd. Zo viel ik voor Barcelona, maar dumpte ik, kreng dat ik daar ben, die stad gelijk weer toen ik in Valencia de trein uitstapte. Het duurde bijna 25 jaar van mijn leven voor ik, toch nog, mijn liefde aan Amsterdam verklaarde. En met
Het tropisch-paradijsgehalte van Curacao is momenteel een vleugje minder dan in mijn eerste periode hier: afgelopen week is er weer geprobeerd in te breken
Ik ga hopi goed met mijn Papiaments! Ik kan allemaal ontzettend nuttige dingen zeggen, zoals
Het kostte even wat moeite en een heleboel verbale oorlogsvoering met de beheerder, maar dan heb je ook iets.
Zo, dit was me het weekje wel. Ik wist al dat ik in juni twee weken live de radio op mocht.
Nieuw is leuk. Deel van de pret van een nieuw land vind ik altijd dat je nog even niet weet hoe dingen werken.
Tot zover mijn nachtrust. Ik sta nog in de Nederlandse modus en zelfs dáár is het nog veel te vroeg om wakker te zijn. Lang leve zes uur tijdsverschil ...
Eén mailtje. Nog geen jaar geleden rolde er een mailtje mijn inbox binnen dat mijn leven heeft veranderd.